Najlepsza dieta na zgubienie mięśnia piwnego

Mianem „mięśnia piwnego” określa się stan otyłości brzusznej u mężczyzn. Odkładanie się nadmiaru tkanki tłuszczowej akurat w okolicach brzucha, jest związane z procesami metabolicznymi i czynnikami genetycznymi odróżniającymi kobiety od mężczyzn. Bez względu na pochodzenie nadmiaru tkanki tłuszczowej na brzuchu, ważne jest rozpoczęcie walki z tym stanem. Otyłość określa się mianem choroby, w związku z czym istnienie „mięśnia piwnego” stanowi bezpośrednie zagrożenie dla całego organizmu i może przyczynić się do powstania wielu poważnych chorób – cukrzyca, miażdżyca, nadciśnienie, problemy z układem krążeniowym, te z kolei nieleczone lub niewykryte mogą prowadzić do śmierci.

Tendencja do powstania otyłości brzusznej jest zmienna u ludzi. Niektórzy mogą mieć genetyczne skłonności do odkładania się tłuszczu w okolicach brzucha, przy nawet racjonalnym trybie życia. Jednak to w dużej mierze czynniki środowiskowe odpowiadają za powstanie „mięsnia piwnego”. Możemy do nich zaliczyć złą dietę, brak aktywności fizycznej, stres, nieregularne spożywanie posiłków, czasami nawet krótkie epizody głodówki, mogą doprowadzić do powstania niepohamowanego apetytu, podczas którego spożyjemy nadmierne porcje kalorii. Otyłość powstaje wówczas, gdy dostarczana przez nas energia  długotrwale znacznie przewyższa potrzeby naszego organizmu. Nasze ciało magazynuje ją wówczas w postaci tkanki tłuszczowej, która jest materiałem zapasowym. Rozmieszczenie materiału zapasowego w organizmie zależy od płci, metabolizmu, skłonności, ale u mężczyzn zawsze są to okolice brzucha.

Aby przeciwdziałać istniejącemu stanowi chorobowemu, należy podjąć przede wszystkim kroki dążące do uświadomienia osobie otyłej, że zmiana jest dla niej konieczna. Często bowiem bagatelizuje się ten problem, uważając go za znikomy oraz powszechny wśród społeczeństwa. Jest to błędne myślenie, które sprawia, iż otyłość jest chorobą cywilizacyjną. Jak z każdą chorobą, należy ją leczyć. Najskuteczniejszymi metodami jest oczywiście odpowiednie zbilansowanie diety oraz aktywności fizycznej, które pozwolą ograniczyć liczbę spożywanych kalorii, a także „zużyć” istniejący już materiał zapasowy. Przede wszystkim należy wspomnieć, że jeden kilogram tkanki tłuszczowej, to siedem tysięcy kalorii. To oznacza, że potrzeba ograniczyć w danym czasie siedem tysięcy kalorii, żeby zużyć posiadany materiał zapasowy. Oczywiście nie można doprowadzić do głodzenia się, bo da nam to więcej problemów. Racjonalnie, dzienną dawkę kalorii można obniżyć maksymalnie o tysiąc w stosunku do naszego indywidualnego zapotrzebowania. A to wymaga czasu, by doprowadzić do spalenia zalegającej na brzuchu tkance tłuszczowej. Niestety, podczas otyłości, nie można wykonać nagłego skoku w ciągu trzech miesięcy o kilkanaście kilogramów. To mogłoby prowadzić do powstania chorób, a także zaszkodziłoby znacznie organizmowi.

W kwestiach technicznych dotyczących diety, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim jakość i ilość spożywanych produktów. Powinno się zrezygnować z potraw smażonych , grillowanych, tłustych, na rzecz gotowanych i chudych. Również istotna jest podaż węglowodanów w stosunku do białek i tłuszczy, gdyż one powinny stanowić co najmniej połowę dostarczanych dziennie składników odżywczych. Wbrew powszechnej opinii, należy spożywać tłuszcz. Nie da się go wykluczyć całkiem z diety, bo doprowadzi to do rozchwiania fizjologicznej homeostazy organizmu. Bardzo ważne jest zrezygnowanie ze spożywania cukrów prostych – słodycze, słodziki, a także produktów o wysokim indeksie glikemicznym, gdyż one w procesie metabolicznym są często przetwarzane w tkankę tłuszczową.

By dieta na mięsień piwny była w pełni skuteczna, nie można zapomnieć o aktywności fizycznej. Jest ona niezbędnym czynnikiem, który pozwala zredukować ilość materiału zapasowego w ciele, a jednocześnie przyzwyczaja organizm do nowej diety i trybu życia. Minimalna aktywność fizyczna niezbędna podczas leczenia powinna wynosić około trzydziestu minut każdego dnia o umiarkowanej intensywności. Dzięki podjęciu skorelowanemu działaniu przeciwko otyłości brzusznej, szanse na powrót do stanu przedchorobowego znacznie wzrastają.